زایمان1

پروسه زایمان انننقدر جداب و زیبا به نظرم میومد که اصلا دلم نمی خواست خودم رو بسپرم به تیغ جراحی

نظر من با مجموع شرایطی که دیدم و بررسی کردم این بود که هرچیزی راهی داره و از راه خودش رفتن خیلی بهتر از دستکاری کردنه. من سزارین رو دستکاری می دونم! و خلقت خدا رو ارجح دونستم به سزارین!

برای همین به انتخاب و اصرار خودم خواستم که طبیعی باشه...

با همه چیزهایی که خونده بودم و آمادگی هایی که داشتم، اما کل پروسه خیلی سخت تر از چیزی بود که فکر می کردم. با این همه اگه باز هم انتخابی داشته باشم ترجیحم به طبیعیه.

اما تو این بین چند تا موضوع بود که به نظرم شاید برای افرادی که مثل من هستند مفید باشه و به نوعی انتقال تجربه به حساب بیاد

اول اینکه دکتری رو انتخاب کردم که باهاش راحت بودم و رو مخ من نبود. شاید به نظر برسه که حالا چند بار مگه می خوام ببینمش؟ درست می گید! اما موقع زایمان برای من زمانی رسید که فکر می کردم دیگه دارم می میرم! و در کمال تعجب دیدم که نه! زنده ام! اون زمان اگه دکتر و یا ماما وحشی بالا سر آدم باشند بسیار بسیار سخت تر می گذره.

دوم اینکه حتما اقلا یک بار به دکتری مراجعه کنید که مکملهای غذایی خوبی در اختیارتون قرار میده. همه پزشکهای زنان این کار رو نمی کنند.

سوم اینکه من به نظرم می رسه شرکت به همراه همسر تو کلاسهای آمادگی قبل زایمان خیلی می تونه موثر باشه. گرچه من به خاطر شرایطم نتونستم این کار رو انجام بدم.

چهارم و مهم ترین نکته از نظر من وجود یه ماما همراه هست که باهاش خوب باشید... من به جرات می تونم بگم که اگه این ماماهمراه رو نداشتم نمی تونستم از پس طبیعی بر بیام

پنجم هم اینکه اگه براتون مقدوره سعی کنید جایی رو برای زایمان انتخاب کنید که اتاق دردهای خصوصی داشته باشه و اجازه بدند اقلا یک همراه داشته باشید... من خیلی دوست داشتم که همراه، همسرم باشه و از اواسط بارداری کارم مدام سرچ کردن درباره بیمارستاتها و دکترهایی بود که بتونم این شرایط رو پیاده کنم. اتفاقا پیدا هم کردم و تعیین هم کردم. اما چند روز قبل زایمان استخاره کردم و بد اومد وقضیه کلا کنسل شد! چقدرم خونواده و اطرافیان مسخرم کردند که نتونستم طی پروسه همسرم رو در کنار خودم داشته باشم چون خیلیییی مصر بودم! به هر حال خب این عقیده ی منه در مورد استخاره و نیازی نمی بینم در موردش به کسی پاسخگو باشم ^_^